Metody usuwania kleszczy
Usunąć kleszcza ... – stary problem, nowe rozwiązania
Kleszcze pospolite są odpowiednio przystosowane do
żerowania
i pobierania krwi z ciała żywiciela.
Wyposażone są w długie
i bardzo dobrze rozwinięte
narządy gębowe, które stwarzają
silny opór podczas
mechanicznego usuwania żerującego
pasożyta. Mechaniczne
usuwanie kleszca bardzo często
powoduje jego uszkodzenie,
podrażnienie czy pozostawienie
jego części w skórze nosiciela;
jeżeli nie jest martwy, może
wyrzucić płyny ustrojowe
z patogenami do organizmu nosiciela;
te czynniki zwiększają
ryzyko zakarzenia i zarażenia się zarazkami
bytującymi
w ciele pasożyta, dodatkowo pozostawione
w skórze narządy gębowe,
ułatwiaja wtórne zakażenie skóry
w obrębie przyczepu kleszcza.
Dotychczas powszechnie używane metody usowania kleszczy ze skóry niosą za sobą bardzo duże ryzyko zakażenia chorobami odkleszczowymi; wśród nich można wyróżnić:
- wyrywanie – już samo uchwycenie palcami powoduje wypływ śliny kleszcza do żywiciela, dodatkowo często pozostają narządy gebowe kleszcza;
- przypalanie – wzrost temperatury płynów ustrojowych pasożyta, powoduje wzrost ciśnienia w jego wnętrzu, co sprawia, że zakażone płyny przedostają się do rany;
- smarowanie masłem , kremem i innymi tłuszczami – zatkanie narządów oddechowych powoduje u kleszcza duszność i silny ślinotok;
- wykręcanie – podobnie jak w przypadku wyrywania, ucisk powoduje wzmożony wypływ śliny, innych płynów ustrojowych oraz wydalin, które dostając się do rany powodują zakażenia;
- inne mechaniczne metody – każda manipulacja, np., wysysanie, chwytanie pętelkami powoduje mocniejsze wbijanie się w skórę, co utrudnia usunięcie kleszcza w całości i zwiększa ryzyko zakażenia, pozatym uchwycenie pasożyta na owłosionej skórze stanowi dodatkową trudność.
TIC- OFF minimalizuje możliwość zakażenia i zarażenia chorobami odkleszczowymi. Zamrożenie kleszcza uniemożliwia zwymiotowanie i wprowadzenie wydalin oraz wydzielin do żywiciela!
Tic-Off zabija kleszcze natychmiast powodując wycofanie jego narządu gębowego z ciała nosiciela, minimalizując ryzyko przeniesienia chorób zakaźnych.